Przedwiośnie w Bieszczadach.

Przedwiośnie w górach, trochę spóźnione, czasem przedwczesne, jakoś tak bardziej wymieszane z zimą. Biało - ale dzień się wydłuża. Śnieg - a odzienie lżejsze. Takie pół na pół: stok południowy bezśnieżny, stok północny zaśnieżony z pozostałością zasp po kolana. Czy to dobry czas na odwiedziny w Bieszczadach? Oczywiście.

Jeszcze bardzo dobrze widać
przez gałęzi pustkę.
Jeszcze wrony tną skrzydłami
szarą nieba chustkę. /WUKA/

Z przedwiosniem w Bieszczadach jest tylko jeden problem, trudno zgadnąć kiedy tak na prawdę nastąpi.
 

 

 Droga zrywkowa ze Strzebowisk na Jasło

 Jeszcze Anioł sypie z góry
śnieżnobiałą kaszą,
a już kotki na gałęzi
do dłoni się łaszą.

 stokówka na północnym stoku- trzeba podejść nią na zachód

Postanowiłam szukać przedwiośnia na Jaśle i w paśmie granicznym. Ruszyliśmy ze Strzebowisk dawną ścieżką w kierunku stokówki, później nią w prawo na Przysłup. Po pewnym czasie odnajdujemy po lewej stronie ścieżkę, która prawdopodobnie już jest lub lada moment będzie żółtym szlakiem. [Na mapie Wyd. Compass z 2017 roku jest już tak zaznaczona]. Można też wybrać którąś z wcześniejszych, mniejszych ścieżek.  Na tej najbardziej wyrazistej, pod czas naszej wędrówki były już wymalowane pierwsze znaki. Początkowo przeważało błoto, potem coraz liczniejsze "białe łaty".

Szybko osiągnęliśmy wysokość, z której było widać wioski i kolejne pasma.

Po wyjściu z lasu zaczynają się rozległe polany z widokiem m.in na Małe Jasło, zaś droga na szczyt Jasła (1158 m n.p.m) jest bardzo malownicza.

Małe Jasło

Jeszcze noce tak zziębnięte
aż stękają drzewa,
ale każdy promyk słońca
radość w serce wlewa.
I wygania smutki z duszy,
troskę z niej wygarnia
i nadzieję sobą niesie
jak morska latarnia. 
/WUKA, Przedwiośnie/ 

Jasło

Na Jaśle (1158 m n.p.m) wieża geodezyjna (trójnóg), pod nią tabliczka oznaczająca szczyt. Na południu ukazuje się nam widok na pasmo graniczne z Okrąglikiem.

 

Szlak graniczny: od prawej Okrąglik, dalej Płasza, Rabia Skała, Paportna

 Na podejściu na Jasło i w jego okolicy dużo było śladów ludzi.

widok na Jasło z drugiej strony, Smerek w tle /na prawo/

 Gdy z Jasła skręciliśmy w stronę Okrąglika po kilku metrach znikły ślady ludzkie, zwiększyła się ilość śniegu i został jeden ślad - trop taki sobie "psowaty".

 

 I tak szliśmy tym tropem, czasem w zaspach śniegu po kolana - aż do Okrąglika.

 Tam na węźle szlaków, pojawiły się znów ślady zostawione przez ludzi.

za drzewami na prawo Płasza

 Granica - główny szlak beskidzki.

Okrąglik zwornik grzbietu granicznego oraz grz. bocznych: Jasła i Fereczatej.

 Z Okrąglika (1101 m n.p.m) szlak niebieski (graniczny), odchodzi w tym miejscu na południowy wschód, my opuszczamy Okrąglik idąc szlakiem czerwonym w kierunku Fereczatej.

widoki z Okrąglika

podejście widać wyraźne różnicę między N-S

 Teraz mogliśmy podziwiać jak bardzo różnią się stoki  południowe z niewielką ilością śniegu od północnych, gdzie śniegu było sporo. 

Centralnie Paportna 1198 m. Po lewej Jawornik, za nim Rawki.

Z Fereczatej zeszliśmy już prosto do Smereka. 

Kolejnego dnia postanowiliśmy sprawdzić jak tam przedwiośnie na Rozsypańcu i dalej na południe... w Wołosatym przeważały ślady wiosenne.

Gniazdo Tarnicy

Czym wchodziliśmy wyżej - tym śnieg pojawiał się na wyciągnięcie ręki. 

Spacer drogą na Przełęcz Bukowską (1107 m n.p.m) przy takiej pogodzie, to ok. dwugodzinna przyjemność. Śnieg wygładza dziurawy asfalt, tłumów brak, czasem przemknie narciarz czy psi zaprzęg. 

Na Przełęczy mijamy wiatę i pokusę naruszenia granicy w kierunku Kińczyka Bukowskiego. Wystarczy kilka kroków nad wiatę, aby ukazał się jeden z najpiękniejszych widoków w Bieszczadach.

Połonina Bukowska, Kińczyk Bukowski,

Widoczna granica miedzy Polską i Ukrainą.

pas granicy i słupki

W ukraińskich dolinach mniej śniegu, zaczęły się przedwiosenne wypały.

na prawo zbocze Pliszki

Gdzieś za "drugim" dymem, majaczy Ostra Hora, na lewo od niej Starostyna.

z tego ujęcia da się dojrzeć najwyższego Pikuja

Rozsypaniec (1280m n.p.m) - jak dla mnie najlepsze miejsce widokowe w Bieszczadach, a "rozsypane" skałki i pozostałości okopów, dodają uroku.

Gniazdo Tarnicy z wyraźnym "siodłem"

Widoki w każdym kierunku, co kto woli: na Kińczyk Bukowski, czy na Tarnicę? a może w kierunku Halicza i Bukowego Berda?

Halicz na lewo, Wołowy na prawo

Krzemień /z lewej/ , Bukowe Berdo, Kopa Bukowska, Halicz /z prawej/

Trudno się wraca, gdy człowiek nasyci się takimi widokami.