Bałkański Tour Nubirki - Chorwacja cz.1

A gdyby tak o Bałkanach napisać nietypowo? Bohaterem uczynić mało oczywisty podmiot podróży? Trochę pogawędzić?
Powiedzmy tak:Jestem NUBIRKA, srebrna, metaliczna, ot co.  Nubirka jaka jest każdy widzi. Wybitna, ponadczasowa, pełna mocy i dobrych prędkości. Co prawda mam swoje lata, ale co tam. W moim przypadku, to zaleta. Nikt i nic nie może się ze mną równać. O reszcie swych zalet nie wspomnę, przekonacie się sami. W tym roku mogłam wreszcie zaszaleć, rozruszać zastałe koła i hamulce. Usłyszałam: jedziemy w jedynym słusznym kierunku: południe… tak, tak, ale nie po sąsiedzku, tylko dalej. I się zaczęło. Jeden mechanik, drugi… podejrzewam,  że do końca mi nie ufał. Powymieniał to i siamto … jakoś mu to może wybaczę, za dodatkową kosmetykę. A potem było pakowanie… skąd na Boga oni biorą tyle gratów? Dobrze, że mam duże możliwości, inaczej mieli by problem. A tak dociążona, z zasłoniętą  tylną szybą – dałam radę! A potem, to już to co Nubirka lubi najbardziej: droga … wspaniała wstążka, wijąca się lub ciągnąca prosto w dal, w najprawdziwszą dal. Taka ze mnie niepoprawna romantyczka. Droga i prędkość.  Myślicie, że Nubirka nie lubi prędkości?  Lubi – i to jak lubi. Bardzo.

 

Pierwszy dzień to porządna rozgrzewka: Krosno - Tušilović - Chorwacja, 800 km. Mogłam pędzić po autostradzie, 150,160,180 … ehh. Cudo. A potem parkowałam wśród kwiatów, wspinającej się po drzewie dyni, pachnących pomidorów i papryki. U niejakiego Bośniaka, który reklamował noclegi po polsku, co dziwniejsze znał się na ruskich pierogach. Nocleg warty polecenia.

 
Chorwacja – kraj słońca, wysp i lawendy …. Raczej czarnych chmur i lejącego deszczu. Gdy tak lało ich miny były bezcenne. A ja w tej chlapie jechałam sobie dalej, po coraz ładniejszych terenach.  Zrobili mi sześciogodzinną przerwę w wilgotnej okolicy Jezior Plitwickich.

Jeziora Plitwickie oddzielone są od siebie
 trawertynowymi groblami, na których tworzą się wodospady

Podobno mieli szczęście – szare niebo zapewniło im nie najgorsze zdjęcia i brak tłumu na kładkach. A tłumów, to oni nie lubią jak i ja.

Wodospadów jest ponad 90 -siąt.

dolna część systemu Veliki Slap

Potem jechaliśmy bombową okolicą, takie coś pomiędzy prerią, pustynią i sama nie wiem czym. Co jakiś czas znaki o minach i zakazie wejścia. Normalnie, tylko bizonów brakowało. Odludzie, na horyzoncie szpiczaste góry … czarne chmury, oberwanie owych chmur i autokar wyprzedzający na serpentynie TIRa. Aż zwolniłam z wrażenia, tak sama z siebie, bo oni  tylko coś mamrotali bladzi jak papier.

W tych warunkach ujechałam tylko ze 150 km. Mogłam dalej, ale zarządzono nocleg w wymarłym miasteczku. Gračac  się nazywało, czy jakoś podobnie. Mogliby tam nagrywać thrillery i nie potrzebowaliby dodatkowej scenografii. Przed wojną zamieszkałe w większości przez Serbów, po wojnie nie doczekało się powrotu dawnych mieszkańców. Ciekawostka taka, że w tym miasteczku jak pada deszcz, to nie ma wody w kranie. W knajpie można zamówić juhe, ale kawy już nie. Dobrze, że mi woda do szczęścia nie była potrzebna – swoje paliwo miałam i byłam zadowolona.

Most przed Szybenikiem rzeka Krka

Potem były jadrańskie klimaty,  w stylu Szybenicka, jego 71 głów katedralnych i  malowniczo położonego cmentarza.

Najważniejszym kościołem Szybenika jest Katedra św. Jakuba znajdująca się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.  Jest nadzwyczajna - w całości jest zbudowana z kamienia, bez używania jakichkolwiek innych materiałów i 71 realistycznym płaskorzeźbom na apsydach.

Katedra św. Jakuba: 71 realistycznych płaskorzeźb na apsydach

Następnie było spotkanie z pierwszym pomysłodawcą emerytury w pałacu w Splicie,

Katedra Świętego Duje w Splicie. Jest to dawne mauzoleum cesarza Dioklecjana, wchodzące w skład jego Pałacu, przebudowane w VIII w. na katedrę. Katedra całkowicie zachowała architekturę ośmiokątnej budowli.

pałac Dioklecjana

 A także podziwianie błękitu morza.

 Ale nie ma co się rozpisywać na temat leniuchowania, no chyba, że jazdę wąskimi uliczkami z murkami z kamienia po obu stronach … to nawet było ekscytujące.

Następna cześć będzie dostępna tu. 

Odkryję uroki Bośni i Hercegowiny, tanich campingów i pysznej nalewki figowej. Zapraszam.