Po prostu Tokaj

Z czym kojarzy mi się Tokaj ? – ze słodkim winem na ciocinych imieninach i z legendą o baligrodzkich lochach, gdzie podobno miały być ukryte niezliczone zapasy Węgrzyna.

Wina tokajskie w 100% białe - są znane i cenione w całej Europie już od XV wieku. W Polsce nazywano je wówczas węgrzynami. Rozróżnia się dwa główne rodzaje tokaju: szamorodni, otrzymywany z moszczu tłoczonego z niesortowanych winogron i aszú – dosładzany wybranymi podsuszonymi winogronami. Tokaj powstaje przede wszystkim z owoców szczepu furmint (nazywa się tak także lżejszą odmianę wina), który stanowi 70% uprawianych w rejonie winorośli.

Pozostałe szczepy produkowane u podnóży Gór Tokajskich to: hárslevelű (ok. 30%), sárgamuskotály (żółty muscat), zéta (dawniej oremus - krzyżówka szczepów furmint i bouvier), kövérszőlő oraz kabar (krzyżówka szczepów hárslevelű i bouvier). Historia uprawy winorośli w tokajskim regionie winiarskim liczy sobie około tysiąca lat.

Charakterystyczny smak i aromat win tokajskich wynika ze specyficznego klimatu charakteryzującego się upalnym latem, deszczową i mglistą jesienią oraz mroźną, słoneczną i suchą zimą, szczególnymi cechami wulkanicznej gleby oraz dzięki efektowi szlachetnego spleśnienia winogron.

Dodatkowo na smak wpływa przechowywanie dojrzewającego wina w niewielkich beczkach (130-220 l) w głębokich, wyrytych w ryolitowym tufie, chłodnych oraz bardzo starych piwnicach (600–700 lat), gdzie temperatura 10–12 °C oraz wilgotność 88-92% sprzyja powstawaniu innej szlachetnej pleśni.

Jakie roczniki warto nabyć? – W przypadku win wytrawnych praktycznie od roku 2006 - wszystkie lata udają się bardzo dobrze. Aszú jest bardzo wrażliwe na rocznik, najlepsze pochodzą z 1993, 1999, 2000, 2002, 2003, 2006 w przypadku win lżejszych, zaś bardziej klasyczne wina to m.in. lata: 2004 i 2008.

Tokaj leży u zbiegu Bodrogu i Cisy, u południowych podnóży wulkanicznej góry Tokaj (także Kopasz, 515 m n.p.m.). Miasteczko jest stolicą tokajskiego regionu winiarskiego. Od 2002 roku cały Tokajski region winiarski – został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Centrum miasta tworzy placKossutha z fontanną Bachusa. Obok widać kamienny przedsionek 600- letnich piwnic Rakoczego. Według tradycji tu w roku 1526 wybrany został na króla Jan Zapolya.

Swój dzisiejszy wygląd miasto Tokaj osiągnęło w XIX wieku. Wówczas to w okolicach dzisiejszego placu Kossutha zbudowane zostały domy greckich kupców pałace, zajazd Arany Sas Fogadó. Co ciekawe pod czas tegorocznych odwiedzin, okazało się, że miasteczko może być wymarłe w sobotę w samo południe. Trudno znaleźć miejsce gdzie można usiąść i wypić kawę. Pustki. Nie umieliśmy sobie odpowiedzieć czy jeszcze zamknięte czy już zamknięte. Gdy wspominam wizytę z przed 3 lat nie mogę się nadziwić.

Pomnik Ferenca II Rakoczego, węgierskiego magnata i bohatera narodowego. Był on przywódcą powstania antyhabsburskiego na Węgrzech, co przyczyniło się do niepodległości Węgier. Był on również największym właścicielem winnic pogórza tokajskiego. Pieniądze zarobione z produkcji wina przeznaczył na sfinansowanie powstania.

Kościół rzymskokatolicki pochodzi z 1909 r. - udało nam się zajrzeć do sieni.

- a w tam obraz z polskim napisem...

takie tam konotacje polsko -węgierskie we wrześniowe samo południe.